Πρέπει να δίνεις στον κόσμο αυτό που θέλει ή αυτό που έχει πραγματικά ανάγκη; Ένα μεγάλο δίλλημα που το βλέπει κανείς να υπάρχει πάντα στην ιστορική διαδρομή των μέσων ενημέρωσης. Από τις αναμφισβήτητες δημοσιογραφικές επιτυχίες μέχρι τις πιο ολέθριες αποτυχίες και τα τραγικά φιάσκα. Ένα καθημερινό ζήτημα στο περιεχόμενο της ενημέρωσης με ποσοστώσεις, αμφισβητήσεις, παχιά λόγια, πολύ δήθεν, ασυναρτησίες και
ανόητους παπατζήδες που δεν έχουν δουλέψει στον ανταγωνισμό και δεν ξέρουν τι σημαίνει βιωσιμότητα ενός μέσου.
Στα μεγάλα μέσα ενημέρωσης με διάρκεια στο χρόνο, με υψηλό δείκτη αξιοπιστίας αλλά και με πωλήσεις που εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητά τους, υπάρχει ένας απλός κοινός κανόνας για το περιεχόμενο της ενημέρωσης που το κοινό έχει ανάγκη: Είναι οι ειδήσεις εκείνες που επηρεάζουν το παρόν και το μέλλον των ανθρώπων, από την καθημερινότητά τους μέχρι την επιβίωσή τους στο χρόνο.
Ωστόσο το περιεχόμενο της ενημέρωσης περιλαμβάνει και άλλα θέματα, τα λεγόμενα εμπορικά που ο κόσμος θέλει. Από το lifestyle και την ψυχαγωγία έως τον αθλητισμό και πολλά άλλα που προκαλούσαν πάντα μεγάλο ενδιαφέρον το οποίο δεν μπορεί να αγνοεί ένα μεγάλο μέσο ενημέρωσης.
Για τα λεγόμενα εμπορικά θέματα έχουν ειπωθεί πάρα πολλά και μάλιστα επί αιώνες. Από το «Κίτρινο Παιδί» του Χιρστ, τη «Τη χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλούμ» του Σπρίνγκερ μέχρι και τις γυμνές φωτογραφίσεις της Kate Middleton στις μέρες μας. Έχουν τυπωθεί τόνοι χαρτιού με σκληρές κριτικές, ενίοτε δικαιολογημένες απολύτως, που ποτέ όμως δεν έδιναν απαντήσεις στα ζητήματα της διαχείρισης του περιεχομένου από τις συντακτικές ομάδες μέσων με μεγάλη εμβέλεια στο κοινό.
Απάντηση όμως δίνει μια μικρή ιστορία που εκτυλίχθηκε στη Νέα Υόρκη πριν από μερικά χρόνια: Η ηγεσία των New York Times, της κορυφαίας εφημερίδας όχι μόνο στην Αμερική αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, διαπιστώνει σημαντικές απώλειες στην κυκλοφορία της και αποφασίζει αλλαγές προκειμένου να προσελκύσει περισσότερο κοινό. Στο πλαίσιο αυτών των αλλαγών, ένα πρωί κυκλοφορεί με ένα ρεπορτάζ για την Jennifer Lopez στην πρώτη σελίδα όπου κυριαρχούσε η φωτογραφία της.
Αμέσως ξεσηκώθηκε μια θύελλα κριτικής που εστιαζόταν στο πως μια παραδοσιακά σοβαρή εφημερίδα τόλμησε να βάλει στη πρώτη σελίδα και να προβάλλει πρόσωπο της Showbiz… Tο τι άκουσαν οι υπεύθυνοι των New York Times δεν περιγράφεται ώσπου ο τότε διευθυντής έδωσε μια απάντηση που αποτελεί παράλληλα και αξίωμα στο χειρισμό της εμπορικής θεματολογίας:
«Οι αναγνώστες μας πεθαίνουν και δεν ανανεώνονται. Διατηρούμε τη σοβαρότητα μας και παρουσιάζουμε θεματολογία που ενδιαφέρει τους νέους τους οποίους θέλουμε να προσελκύσουμε. Η Jenifer Lopez είναι δημοφιλής, πουλάει εκατομμύρια CD και δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει το γεγονός. Εμείς καταγράφουμε ένα τέτοιο γεγονός γιατί αλλιώς θα είμαστε έξω από την κοινωνία. Καθοριστικό ρόλο για μας και τη σοβαρότητά μας παίζει το ύφος που επιλέγουμε για να γράψουμε την είδηση και όχι η ίδια η είδηση».
Θ. Στίνης
