Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Στο ίδιο έργο…


Ένα πανομοιότυπο σκηνικό επαναλαμβάνεται. Σαν ένα κινηματογραφικό αποτυχημένο ριμέικ. Πρωταγωνιστές πρωτοεμφανιζόμενοι «ειδικοί» που τα ξέρουν όλα! Αλλά και ορισμένα καινούργια κόλπα τα μαθαίνουν γρήγορα!
Το έζησα τόσο στα πρώτα βήματα του ιδιωτικού ραδιοφώνου όσο και της ιδιωτικής τηλεόρασης. Το ζω και τώρα στο Internet.

Στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο εκτός από ορισμένους χαρισματικούς επαγγελματίες που δουλεύουν ακόμα τα μέσα αυτά, εμφανίστηκε και μια στρατιά από «ειδικούς» που έλεγαν ότι ήξεραν τα πάντα και είχαν γνώμη για όλα. Κανείς φυσικά απ’ αυτούς δεν γνώριζε την εξέλιξη των ηλεκτρονικών μέσων και τα βασικά πρότυπα που επιβίωναν σε ολόκληρο τον κόσμο για σχεδόν ένα αιώνα. Αυτοσχεδίαζαν στου κασσίδη το κεφάλι και αν κρίνει κανείς από τη κατάσταση στα ραδιόφωνα, φαίνεται ότι έγιναν αιτία ο κασσίδης να χρειάζεται οπωσδήποτε περούκα…
Όμως τι είχαν αυτοί οι «ειδικοί»; Γιατί πρέπει να εξηγηθεί καλά το πώς επιβίωναν. Είχαν χάρισμα. Μπορούσαν να πείσουν. Και έπειθαν ώσπου η πραγματικότητα έφερνε τα πράγματα στα ίσια τους. Το μαγαζί πήγαινε στο γκρεμό και η πειθώ του ειδικού δεν είχε πια κανένα νόημα για το μαγαζάτορα που έσπευδε να βρει κάποιον άλλον για να σώσει τα πράγματα.
Το ίδιο ακριβώς έργο παίζεται αυτή την εποχή στο Internet. Στρατιές «ειδικών» που ξέρουν απίθανα κόλπα και μαγικά, που λένε ότι μπορούν να σου φέρουν τον κόσμο ολόκληρο και να σε κάνουν κυρίαρχο του παιχνιδιού… Μοναδικές φυσιογνωμίες που υπόσχονται τρομερά θαύματα μέσα σε μια μέρα…
Εκείνοι, που δουλεύουν συστηματικά, επίπονα και για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Internet, ξέρουν καλά ότι είναι ένα μέσο που δε θέλει και πολλά για να οδηγήσει έναν «ειδικό» στη γελοιοποίηση. Και όχι μόνο. Γιατί κανείς δεν μπορεί να τα ξέρει όλα στο Internet.